Wyjątkowość pasterstwa

Nie jest żadną tajemnicą, iż pasterstwo uważane jest za jedno z wyróżniających się zjawisk, które najbardziej kojarzą się z Podhalem. Było tak od czasów średniowiecznych, jak podpisano przywileje krakowskie. Dla górali było niewątpliwie jednym z głównych źródeł utrzymania, bowiem nie było ziem, które można byłoby wykorzystać do uprawiania.
Z tego powodu podjęto decyzję, by wykorzystać liczne łąki, zasobne w paszę bardzo dobrej klasy. Wypas owiec zaczął być intratnym biznesem, dzięki któremu zdobywano mleko i wełnę. Na halach – oprócz owiec – zajmowano się także wypasem krów.
Aktualnie pasterstwo utrzymało się  tylko w formie kulturowego wypasu.

Nie można było nazwać go źródłem utrzymania, a stało się jedynie turystyczną rozrywką i ma miejsce na trzydziestu polanach w Parku.

Należy też dodać, że kulturowy wypas może mieć kluczowe znaczenie dla krajobrazu, nieustannie go chroniąc
Toczy się on, poprzez szacunek do wszelkich obrzędów, a wszyscy pasterze mają obowiązek wykorzystywać do tego zadania specjalnie wyszkolone psy owczarskie, a także dawny sprzęt niedaleko szałasu. Ponadto noszą góralską odzież i na co dzień władają gwarą.
Tym samym nieustannie podtrzymywane są tradycje i obyczaje regionu, a tożsamość jest w odpowiedni sposób zachowana. Kulturowy wypas owiec zakłada nie tylko produkowanie jagnięciny czy mleka, ale dużą wagę przykłada się do pielęgnacji krajobrazu. Mamy głównie na myśli wypas nieużytków czy obiektów sportowych, ale również zapewnienie należytej opieki nad parkami czy rezerwatami przyrody.